Shkencëtarët kanë zhvilluar një mënyrë për të bërë diamante të vegjël shpejt dhe me lehtësi me çuditërisht pak nxëhtësi,dhe pa katalizatorë.
Teknika përfshin nxjerrjen e molekulave të veçanta në formë kafazi nga nafta dhe gazi natyror dhe më pas ngrohjen e tyre me një lazer nën presione të mëdha.
Aplikimet e diamanteve të krijuara mund të jenë të kufizuara megjithatë, pasi teknika nuk është në gjendje të bëjë gurë të çmuar më të mëdhenj se gjerësia e një floku njeriu. Diamantët natyrorë u formuan nga karboni të varrosura qindra milje nën tokë, kur temperaturat arritën në disa mijëra gradë Fahrenheit.
Gurët e çmuar më pas u bartën lart në sipërfaqe nga aktiviteti vullkanik, duke sjellë me vete minerale të lashta që mund të shkëlqejnë një dritë në kushte të thella në brendësi të Tokës.
Diamantet janë jashtëzakonisht të fortë, transparentë ndaj dritës, kimikisht të qëndrueshëm dhe transferojnë nxehtësi në mënyrë efikase, veti ku mund të gjejnë përdorime të panumërta, duke përfshirë në mjekësi, harduerin kompjuterik kuantik dhe industrinë e përgjithshme.
Ekspertët kanë bërë diamante artificialë për më shumë se gjashtë dekada, por metodat konvencionale për sintezën e diamanteve zakonisht kërkojnë sasi të mëdha të energjisë ose kohë, ose shtimin e një katalizatori që zvogëlon materialin që rezulton.
Në dallim nga diamantet e vërteta, të cilat janë bërë nga karboni i pastër, diamantoidet përmbajnë gjithashtu atome të hidrogjenit.
